Беларусь памятае. Памятаем кожнага

 Беларусь памятае і шануе подзвіг загінуўшых і жывых, вядомых і безыменных беларусаў - салдат Вялікай Айчыннай, партызан і падпольшчыкаў. Беларусь памятае і шануе вялікую перамогу, якая аб'яднала і заўсёды будзе аб'ядноўваць людзей розных пакаленняў ад малога да вялікага, колькі б часу ні прайшло, памятае кожнага без выключэння абаронцу Айчыны. Мы верныя гэтай памяці, беларусы захоўваюць яе ў кожным доме, кожнай сям'і. І маладое пакаленне не дазволіць перапісаць праўдзівую гісторыю пра тую страшную вайну і гераізм нашых прадзедаў, дзядоў і бацькоў.

   Тэма патрыятызму - самая актуальная тэма ва ўсе часы. Як абудзіць у дзіцяці пачуццё любові да Радзімы? Нельга прымусіць любіць Айчыну. Любоў трэба выхоўваць, выхоўваць на прыкладах родных і блізкіх, якія ў гады Вялікай Айчыннай вайны гатовыя былі аддаць сваё жыццё за Радзіму. Чытаць канкрэтныя баявыя біяграфіі, у якіх мы датыкаемся да жывой, канкрэтнай гісторыі Вялікай Айчыннай вайны, сваёй малой радзімы, яе найбольш слаўных людзей і іх подзвігаў, якія яны здзейснілі. Менавіта гэтыя гісторыі вялікіх подзвігаў і перамог з'яўляюцца неацэнным урокам мужнасці і патрыятызму для сённяшняга пакалення.

   Грамадскае аб'яднанне "Беларуская рэспубліканская піянерская арганізацыя” сумесна з установай Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь "Выдавецкі дом "Беларусь сёння"" рэалізуюць Нацыянальны пошукавы праект "Беларусь памятае. Памятаем кожнага", які прысвечаны родным, блізкім і аднавяскоўцам, якія прынялі ўдзел у Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гадоў, падзеям і фактам пра вайну.

   Мэта праекта: аднаўленне і захаванне гістарычнай памяці аб гераічных подзвігах, гісторыі і лёсу кожнага беларуса, які ўнёс свой уклад у вызваленне краіны і Вялікую Перамогу.

   Задачы праекта:

- стварыць інфармацыйную рэсурсную базу герояў і падзей Вялікай Айчыннай вайны на web сайце і мабільнага дадатку " Беларусь памятае. Памятаем кожнага»;

- развіваць і ўдасканальваць пошукава-даследчую дзейнасць у піянерскіх дружынах ГА "БРПА", арганізаваць архіўна-даследчую, пошукавую работу па ўстанаўленні і ўдакладненні звестак аб загінуўшых у гады Вялікай Айчыннай вайны савецкіх воінах, пошук сваякоў загінуўшых;

- садзейнічаць умацаванню і развіццю агульнанацыянальнай свядомасці, а таксама выхаванню ў дзяцей і падлеткаў гонару за гістарычныя дасягненні Беларусі і яе народа.

   У сувязі з усім вышэй пададзеным у ДзУА "Міжлеская сярэдняя школа" на падставе загаду № 155 ад 03.05.2023 г. "Аб стварэнні пошукава-даследчага піянерскага атрада" быў створаны пошукава-даследчы атрад у колькасці 10 вучняў.

20 мая 2023 года ў ДзУА "Міжлеская сярэдняя школа" была запрошаная Таццяна Данілаўна Кастусік, дачка ветэрана Вялікай Айчыннай вайны Данілы  Данілавіча Раўковіча.

Яна расказала пра бацьку, які быў узнагароджаны ордэнам Славы ІІІ ступені за выкананне баявой аперацыі - падрыве нямецкага эшалона на чыгуначным пераездзе Лунінец - Баранавічы, а таксама рознымі медалямі. Ветэран быў знаёмы і падтрымліваў сяброўскія адносіны з партызанскім камандзірам Васілём Захаркевічам Каржом. Таццяна Данілаўна прынесла ўсе ўзнагароды бацькі, паказала і распавяла пра іх дзецям.

    На падставе пачутага і ўбачанага, наш пошукава-даследчы атрад, напісаў эсэ "Жыццё чалавека. Да вайны і пасля… " (жыццё ветэрана ВАВ Раўковіча Даніла Данілавіча)

Эсэ " Жыццё чалавека. Да вайны і пасля..."

(Жыццё ветэрана ВАВ Раўковіча Даніла Данілавіча)

 Жыццё чалавека - гэта складаны і шматгранны працэс, які пачынаецца з моманту нараджэння і працягваецца да канца жыцця. Гэта час, калі чалавек перажывае мноства розных этапаў, сутыкаецца з рознымі выклікамі і выпрабаваннямі, імкнецца рэалізаваць свой патэнцыял і дасягнуць шчасця. Але раптам у жыццё чалавека ўрываецца вайна...

Вайна - гэта самае страшнае, што можа здарыцца ў свеце. Гэта тое, што разбурае чалавечыя каштоўнасці, пабудаваныя на прынцыпах любові і дабра. Вайна разбурае сем'і, вучыць толькі злым учынкам.

  Раўковіч Даніла Данілавіч нарадзіўся ў 1923 годзе ў в.Чырвоная Воля (х. Андрушкава), Лунінецкага раёна, Брэсцкай вобласці. Да вайны скончыў 5 класаў польскай школы. Затым працаваў рабочым на чыгунцы ў г. Лунінцы. Калі пачалася Вялікая Айчынная вайна, уступіў у партызанскі атрад, які арганізаваўся на тэрыторыі раёна - атрад імя Калініна, брыгада імя Кірава Пінскага злучэння партызан, у 1943 годзе. Быў кулямётчыкам. Хадзілі на баявыя заданні, грамілі паліцэйскія ўчасткі, цягнікі, эшалоны з жывой сілай і тэхнікай, якія ішлі з Германіі на фронт. Адзін з такіх эшалонаў з жывой сілай і тэхнікай - мой прадзед Даніла Данілавіч са сваім сябрам Цяльпуком Міхаілам з в.Бостынь, ўзарвалі. Але калі ўцякалі ў лес, то Цяльпук Міхаіл быў забіты немцамі. За гэты подзвіг Даніла Данілавіч быў узнагароджаны ордэнам Славы 3 ступені, а Цяльпук Міхаіл быў узнагароджаны ордэнам Славы 3 ступені пасмяротна.

Крыху пазней, калі Лунінец быў вызвалены ад немцаў, іх атрад быў расфармаваны, партызаны ўступілі ў Чырвоную Армію. Даніла Данілавіч з 1944 г. па 1951 год служыў у войсках НКУС на Заходняй Украіне ў Цярнопальскай вобласці. Ваявалі з украінскімі нацыяналістамі, дабівалі "банды бандэраўцаў". У 1951 г. дэмабілізаваны. За сваю ваенную дзейнасць узнагароджаны многімі ордэнамі і медалямі: "За адвагу", "За працоўную доблесць" і іншыя.

 Пасля вайны працаваў на працоўным фронце, займаў пасады ад старшыні калгаса, брыгадзіра, да калгасніка. Мае шмат працоўных узнагарод. Два разы абіраўся дэлегатам на УДНГ (Усесаюзная выстава дасягненняў народнай гаспадаркі) у г.Масква ў 1954 і 1970 г. неаднаразова абіраўся дэпутатам у мясцовыя, раённыя, абласныя саветы. Быў старшынёй савета ветэранаў вайны многія гады. Працаваў сумленна, на карысць Радзіме. Ніколі не сумаваў, быў аптымістам. Памёр у 2001 годзе.

  Нягледзячы на цяжкасці, якія давялося перажыць у ваенны час, чалавечае жыццё поўнае радасці, любові і шчасця. Таму што кожны чалавек мае права на годнае жыццё, свабоду і справядлівасць.

  У цэлым, жыццё чалавека - гэта ўнікальны і каштоўны вопыт, які павінен быць ацэнены і паважаны. Жыццё дае нам мноства магчымасцяў для росту, развіцця і дасягненняў нашых мэтаў. Важна, каб кожны чалавек пражываў сваё жыццё з сэнсам і асалодай, пры гэтым паважаючы і дапамагаючы іншым.